اما حرم مکه حدود و مرزهای مشخصی از دورانهای قدیم داشته است، و علامت‌های مشخصی دارد که دست به دست شده تا اینکه به ما رسیده است . و مرز آن از طرف شمالی جایی است بنام ( تنعیم )، و از طرف شمال غربی جایی است بنام ( حدیبیه (( شمیسی )) )، و از طرف شمال شرقی جایی است بنام ( ثنیة جبل المقطع )، و از طرف شرق مرز مقابل عرفه از دشت ( نمره )، و از طرف جنوب شرقی جایی است بنام ( جعرانه )، و از طرف جنوب غربی جایی است بنام ( إضاءة لبن ) .
و امّا حرم مدینه نیز حدود و مرزهایی دارد، که از جمله آنها کوهای ( عائر ) و ( وعیر ) می‌باشند و زمین‌های سنگلاخی ( واقم ) و ( لیلی) ـ که دارای سنگهای سوزنده سیاهی است که گویا با آتش سوزانده شده است ـ می‌باشند .
و حرم مدینه هرچند بستن احرام برای آن واجب نیست، ولی بریدن درخت، آن ـ مخصوصاً درخت زنده ـ جایز نیست، مگر آنچه در حرم مکه استثناء نمودیم به توضیحی که گذشت، و همچنین بنا بر احتیاط شکال این حرم هم مطلقاً جایز نیست .