و این مستحبات همچون مستحبات وقوف در عرفات زیاد است که ما بعضی از آنها را ذکر می‌کنیم:
(۱) در حال آرامش و وقار و استغفار از عرفات به سوی مزدلفه حرکت نماید، و همین‌که از طرف دست راست به کثیب احمر (تپه ای است با خاک قرمز) رسید بگوید:
«اللَّهُمَّ ارْحَمْ تَوَقُّفی و زِد فی عَمَلی، وَ سَلِّمْ لی دینی وَ تَقبَّل مَناسِکی»
(۲) در راه رفتن میانه روی نماید.
(۳) نماز مغرب و عشاء را تا مزدلفه به تأخیر اندازد، و آنها را پشت سر هم بخواند به یک اذان و دو اقامه، اگرچه یک سوم شب بگذرد.
(۴) در وسط وادی (درّه) از طرف راست اگرچه راه در نزدیکی مشعر فرود آید، و مستحب است برای صروره (کسی که برای اولین بار حج می‌کند) پای خود را بر زمین مشعر بگذارد.
(۵) زنده بدارید آن شب را به عبادت و خواندن ادعیه مرویه و غیر مرویه، و از جمله آنچه که روایت شده این است که می گویی:
اللَّهُمَّ هذه جُمَعُ اللَّهُمَّ إنِّی أَسْأَلُکَ أنْ تَجْمَعَ لی فیها جوامِعَ الْخَیرِ، اللَّهُمَّ لا تُؤْیِسنی مِنَ الخَیْرِ الَّذِی سَألْتُکَ أن تَجْمَعَهُ لی فی قَلْبی، وَ أطْلُبُ إلَیْکَ أنْ تُعَرِّفَنی ما عَرَّفْتَ أولیاءَکَ فی مَنْزلی هذا، و أنْ تَقِیَنی جوامِعَ الشَّرِّ .
(۶) اینکه صبح کند در حالی که با طهارت باشد، سپس نماز صبح را بخواند، و حمد و ثنای الهی را به جا آورد، و به هر مقداری که بتواتند تفضلات و امتحان‌های الهی را ذکر کند، و صلوات بر پیغمبر (صلی الله علیه و آله) بفرستد، سپس بگوید:
«اللَّهُمَّ رَبَّ الْمَشْعَر الحرامِ فُکَّ رَقَبَتی مِنَ النَّار، وَ أوسِعْ عَلَی مِنْ رِزْقِکَ الْحَلال، و ادْرَأْ عَنّی شَرَّ فَسَقَة الجِنِّ و الإنسِ، اللَّهُمَّ انْتَ خیرُ مَطْلوبٍ إلَیهِ و خَیرُ مَدْعُوٍّ و خَیرُ مَسْؤولٍ، و لِکُلِّ وافِدٍ جائزةٌ، فَاجعَلْ جائِزَتی فی مَوطِنی هذا أنْ تُقیلَنی عَثرَتی، وَ تَقبَلَ معذِرَتی، و أنْ تُجاوِزَ عَنْ خَطیئتی، ثمَّ اجْعَلِ التَّقْوی مِنَ الدّنیا زادی».
(۷) جمع نمودن و برداشتن از مزدلفه ریگ هایی را که برای رمی جمرات لازم است از مزدلفه، و عدد آنها هفتاد است.
(۸) هنگام گذشتن از وادی محسر با سرعت کند، و مقدار آن یکصد قدم تعیین شده است، و بگوید:
«اللَّهُمَّ سَلِّمْ لی عَهْدی وَ اقْبَلْ تَوبَتی، و أجِبْ دَعْوتی، و اخلُفْنی فیمَنْ تَرَکْتُ بَعدی».