برای حاجی مستحب است که روز یازدهم و دوازدهم و سیزدهم را در منی بماند، و از آن جا بیرون نرود حتی برای طواف مستحب بجا آوردن.
و تکبیر گفتن در منی بعد از پانزده نماز و در غیر منی بعد از ده نماز که اول آنها نماز ظهر روز عید است مستحب می‌باشد، واولی در کیفیت تکبیر آن است که بگوید:
«اللَّهُ اکْبَرُ اللَّهُ اکْبَرُ لا إلهَ إلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ اکْبَرُ اللَّهُ اکْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ، و اللَّهُ اکْبَرُ عَلی ما هَدانَا، اللَّهُ اکْبَرُ عَلی ما رَزَقَنا مِنْ بَهیمَةِ الأنعامِ، وَ الحَمْدُ لِلَّهِ عَلی ما أَبْلانا»
و مستحب است که نمازهای واجب و مستحب خود را در مسجد خیف به جا آورد، و روایت نموده است ابوحمزه ثمالی از حضرت باقر (علیه السلام) اینکه فرموده است: هر کس صد رکعت نماز در مسجد خیف واقع در منی بخواند قبل از اینکه از منی بیرون رود، معادل عبادت هفتاد سال خواهد بود، و هر کس در آن جا صد مرتبه «سبحان الله» بگوید، ثواب آن برابر ثواب بنده آزاده کردن است، و هر کس در آن جا صد مرتبه «لا اله الا الله» بگوید، ثواب آن برابر است با ثواب کسی که احیای نفس کرده باشد، و هر کس در آن جا صد مرتبه «الحمدلله» بگوید، ثواب آن برابر است با ثواب صدقه دادن خراج عراقین در راه خداوند جل و علا.